صنعت آرایش روز به روز در حال تغییر و تحول است و با پیشرفت علم و تکنولوژی ابداعات جدیدی به این صنعت وارد می‌شود. دوستداران این صنعت به دنبال آرایش‌های موقت نیستند و آرایش‌های دائمی و نیمه دائمی را ترجیح می‌دهند. میکروپیگمنتیشن یکی از ابداعات جدید عصر صنعت آرایش است که امروزه بسیاری به آن روی آورده‌اند. در این مقاله قصد داریم تا در رابطه با این سبک از آرایش بیشتر اطلاعات کسب کنیم.
میکروپیگمنتیشن چیست؟
میکروپیگمنتیشن که به عنوان آرایش دائمی نیز شناخته می‌شود، یک روش زیبایی است که برای بهبود یا جایگزینی رنگ از دست رفته پوست استفاده می‌شود. میکروپیگمنتیشن اغلب روی صورت کاربرد دارد؛ به طور مثال برای تقویت ابروها، مژه‌ها، پلک‌ها (به عنوان خط چشم) و لب‌ها مناسب است.
همچنین برای استتار یا بهبود زخم‌ها، یکنواخت کردن رنگ پوست و بازگرداندن رنگ به مناطقی از پوست که رنگ از دست داده‌اند، مفید است. این روش انواع مختلفی دارد که در ادامه به بررسی آن‌ها خواهیم پرداخت:
میکروپیگمنتیشن ابرو
این روش یکی از بهترین تکنیک‌ها برای ایجاد خط‌های طریف و نازک است که به جای تار ابرو دیده می‌شود. این تکنیک یک خطای دید را ایجاد می‌کند که ما با مشاهده خط‌های ایجاد شده، حس می‌کنیم ابرو پرپشت‌تر به نظر می‌رسد.
میکروپیگمنتیشن پلک
میکروپیگمنتیشن پلک روشی آسان و قابل اعتماد برای حالت دهی به چشمان شما است. این تکنیک آرایش دائمی پلک‌ها، به شما این امکان را می‌دهد که خط مژه‌های خود را پر رنگ‌تر کنید، مژه‌ها را متراکم‌تر نشان دهید، بر زیبایی طبیعی چشم‌ها بیفزایید و شکل یا اندازه آن‌ها را تنظیم کنید.
میکروپیگمنتیشن لب
میکروپیگمنتیشن لب یکی از تکنیک‌های نوآورانه آرایش دائمی لب می‌باشد که به شما امکان می‌دهد زیبایی طبیعی لب‌هایتان را به زیباترین شکل افزایش دهید و همچنین با پررنگ شدن لب‌ها، حجم آن را افزایش دهید. با انجام این کار که آسان و بدون درد است، هر لبی، حتی ظریف‌ترین و مینیاتوری‌ترین لب‌ها، جذاب‌تر و طبیعی تر به نظر می‌رسند.
تفاوت میکروبلیدینگ و میکروپیگمنتیشن
میکروپیگمنتیشن و میکروبلیدینگ تکنیکی مشابه هستند؛ زیرا هر دو از انواع تکنیک‌های تتو می‌باشند. با این حال، فرق میکروپیگمنتیشن و میکروبلیدینگ قابل بررسی است. میکروپیگمنتیشن مزایای زیادی نسبت به میکروبلیدینگ دارد؛ زیرا میکروپیگمنتیشن از یک دستگاه دیجیتالی تصفیه شده استفاده می‌کند و سرسوزن‌هایی دارد که به رنگدانه اجازه می‌دهد تا با دقت بیشتری به پوست نفوذ کنند. به همین دلیل ماندگاری آن نسبت به میکروبلیدینگ بیشتر است.
میکروپیگمنتیشن چگونه انجام می‌شود؟
بیشتر روش‌ها فقط به بی‌حسی موضعی نیاز دارند که پوست را بی‌حس کرده تا فرد در طول انجام این تکنیک راحت باشد. به طور معمول، میکروپیگمنتیشن را باید در محیط‌های استریل انجام داد. این روش با یک ابزار قلم مانند یا تفنگ خالکوبی استاندارد انجام می‌شود. سوزن، چند میلی‌متر به لایه میانی پوست شما نفوذ می‌کند و رنگدانه تزریق می‌شود.
متخصص زیبایی یا جراح پلاستیک، در حین انجام این فرایند باید از دستکش‌های پزشکی استفاده کند. از آماده سازی تا پایان فرآیند، حدود 30 دقیقه تا دو ساعت زمان نیاز است. (البته زمان بستگی به پیچیدگی تکنیک نیز دارد).
پس از انجام این فرایند، متخصص، یک ماده ضد عفونی کننده برای تمیز نگه داشتن ناحیه تحت درمان به شما توصیه می‌کند تا از ابتلا به عفونت جلوگیری شود. علاوه بر این، گاهی اوقات ممکن است یک باند برای محافظت از ناحیه تا چند ساعت پس از انجام این تکنیک گذاشته شود.
مراقبت‌های بعد از میکروپیگمنتیشن چیست؟
مراقبت های بعد از میکروپیگمنتیشن در حفظ سلامتی و گرفتن بهترین نتیجه از کار بسیار موثر است. شما در همان روزی که این عملیات زیبایی را انجام دادید، به خانه باز خواهید گشت و نیازی به استراحت ندارید. معمولاً می‌توانید بلافاصله پس از انجام، به کار یا فعالیت‌های روزانه بازگردید؛ اما منتظر کمی تورم و قرمزی در ناحیه تحت درمان باشید.
متخصص زیبایی به شما آموزش می‌دهد که هر چند وقت یک بار باید ناحیه مورد نظر را یخ بگذارید و یا از چه نوع پمادی می‌توانید برای کاهش التهاب و عفونت استفاده کنید. دستورالعمل‌های خاصی به شما توسط متخصص داده می‌شود که باید برای بهبودی از آن استفاده نمایید. به طور مثال برای کاهش التهاب از کمپرس یخ کمک بگیرید و از استامینوفن برای کاهش درد استفاده کنید.
سایر توصیه های مراقبتی عبارتند از:
- هرگز زخم های ایجاد شده روی پوست را دستکاری نکرده و یا نکنید.
- قسمت مربوطه را تا سه روز نشویید و نگذارید به هیچ وجه حتی با عرق کردن خیس شود.
- در معرض تابش شدید نور خورشید نباشید.
- از محصولات حاوی الکل استفاده نکنید.
- برای از بین بردن پوست های مرده این قسمت، از شوینده های حاوی لایه دار استفاده کنید (البته بعد از چند روز اول)
چه زمانی باید نگران باشیم؟
- اگر تورم، درد یا قرمزی بیش از حد دارید.
- دچار تب یا اگزماهای پوستی شده‌اید.
- ناحیه به شدت داغ یا سوخته است.
عوارض میکروپیگمنتیشن چیست؟
میکروپیگمنتیشن چندین عوارض دارد که شامل موارد زیر می‌شود:
عفونت: اگر از سوزن میکروپیگمنتیشن استریل استفاده نشود یا جوهر آلوده باشد، همیشه احتمال عفونت وجود دارد. اگر این روش در مطب پزشک متخصص زیبایی که آموزش دیده است، انجام شود (در مقایسه با یک سالن تتوی غیرقانونی) معمولاً احتمال عفونت بسیار کاهش می‌یابد. سوزن‌های غیر استریل می‌توانند بیماری‌هایی مانند هپاتیت، HIV و سایرعفونت‌ها را منتقل کنند.
واکنش آلرژیک: امکان دارد به رنگ جوهر تتو یا نوع جوهر آن حساسیت داشته باشید. (قبل از این که متخصص این روش را انجام دهد، باید یک آزمایش در پشت گوش یا روی انگشت شما انجام دهد تا ببیند شما واکنش نشان می‌دهید یا خیر.)
عوارض چشمی: روش‌های میکروپیگمنتیشن در اطراف چشم می تواند منجر به از دست دادن مژه‌ها، آسیب شدید پلک، پوسته پوسته شدن بشود.
گوشت اضافه: بدن شما می‌تواند به جوهر تتو به عنوان یک “ماده خارجی” واکنش نشان دهد و امکان دارد گره‌هایی (گوشت اضافه) در اطراف ذرات رنگدانه ایجاد شود. کلوئیدها گوشت اضافه‌ای هستند که در صورت آسیب دیدگی پوست ایجاد می‌شوند.
عوارض :MRI برخی گزارش‌ها از تداخل رنگدانه‌های جوهر تتو با کیفیت اسکن ام آر آی گزارش داده‌اند. همچنین چند مورد تورم یا سوزش در ناحیه تتو شده صورتِ بیمارانی که از سرشان تصویربرداری (MRI) انجام داده‌اند، وجود دارد.
آیا میکروپیگمنتیشن دائمی است؟
پاسخ به سوال بله است؛ اگرچه جوهر هرگز پاک نمی‌شود، اما به مرور زمان محو می‌گردد؛ زیرا سلول‌های پوست دائما جایگزین می‌شوند. با این حال اگر قصد انجام میکروپیگمنتیشن را دارید، خوب به آن فکر کنید؛ زیرا پاک کردن و یا ریمو آن کار آسانی نمی‌باشد.
نتیجه گیری
میکروپیگمنتیشن یک تکنیک جدید برای رنگ دهی به ابرو، پلک ها و لب‌ها است. در این مقاله سعی شد تا در رابطه با این تکنیک توضیحات کاملی داده شود. اگر شما هم علاقه‌مند به یادگیری این رشته هستید، می‌توانید با ثبت نام در دوره میکروپیگمنتیشن و گرفتن مدرک معتبر فنی حرفه‌ای از آموزشگاه گل گیس، وارد بازار کار شوید.
